«علي بن يقطين» كه در دربار هارون عباسي كار ميكرد، در نامهاي به امام
موسي بن جعفر(ع) نوشت كه: در مسح پا در وضو بين فقها اختلاف است (كه آيا
مسح واجب است يا شستن)، دوست دارم نظر شما را بدانم تا مطابق آن عمل كنم.
حضرت در پاسخ نوشت: براي وضو، ابتدا سه بار مضمضه ميكني، سه بار هم
استنشاق، و بعد از آن سه بار صورت خود را ميشويي و موي صورت را نيز تخلل
ميكني، سپس دو دست خود را شست وشو ميدهي، بعد ظاهر و باطن گوشها را مسح
ميكني و در پايان پاهايت را ميشويي، مراقب باش! مبادا مخالفت كني! عليبنيقطين نيز مدتي به همين روش (كه وضوي اهل سنت است) عمل كرد.
روزي رشيد گفت؛ ميگويند: عليبن يقطين رافضي است، دوست دارم او را آزمايش
كنم، براي همين منظور به «علي بن يقطين» ماموريتي داد و او را در جاي مخصوصبه كار واداشت، هنگام نماز از روزنهاي او را زير نظر گرفت تا كيفيت وضويشرا ببيند، مشاهده كرد كه مانند اهل سنت وضو ميگيرد، خوشحال شد و گفت:
دروغ ميگويند كساني كه تو را رافضي ميدانند. بعد از برطرف شدن خطر، از
جانب امام موسي كاظم(ع) نامهاي به وي رسيد كه در آن آمده بود؛ از اين به
بعد همانطور كه خدا و رسول دستور دادهاند وضو بگير، خطري كه از آن بر تو
بيمناك بودم برطرف شد.(1)
1- بحارالانوار، ج 48، ص 136