وقتِ يادت چشمها آيينه بندان مي شود                         صحن چشمان محبّانت چراغان مي شود

آسمان مديونِ چشمان عزاداران توست                      در محرّم بارش رحمت فراوان مي شود

روضه لبهاي تو معراج هر پيغمبر است                       ياد تو كرده سُليمان كه سُليمان مي شود

حيدر كرّار فرموده : تو اشك مومني                             دوزخِ چشم من از يادت گلستان مي شود

بهتر و زيباتر و آسانتر از هر مكتبي                                شخصِ كافر در عزاي تو مسلمان مي شود

هر كه در هر رُتبه اي آيد ، شَود محبوبتر                                تا ابوذر آيد اينجا ، عينِ سلمان مي شود

آنقدر ماه محرم مهرباني مي كني                                    توبه پير و جوان در روضه آسان مي شود

راست مي گويم ، مُحرّم شهر مي ريزد به هم                           بابِ گريه گفته شاه خراسان مي شود

حضرتش فرموده : چشم ما شود زخم از بُكاء                           مادر ما بيشتر از ما پريشان مي شود

تا كه مي گويم " حُسين جان " ، مادر مظلومه ات                            بانيِ ذكر پُر از عشقِ " حَسن جان " مي شود

آنچه زهرا خواسته از محضرِ پروردگار                                  گر بيايد مهديِ صاحب زمان ، آن مي شود

جواد حيدري

فرياد زد مكبر صحنين كربلا

ماه محرم آمده؛ قد قامت العزا

قد قامت العزا همگي پا شدند و بعد

اما يكي يكي همگي تا شدند و بعد

قد قامت العزا قد مادر شكسته تر

قد علي و قد پيمبر شكسته تر

صف هاي گريه دور و بر عرش بسته شد

حتي خدا هم از غم او دل شكسته شد

تكبيرة الحسين كه احرام او شكست

واي استخوان سينه و اندام او شكست

تكبيرة الحسين دو ركعت نماز كرد

اما همين كه رو به رسول حجاز كرد

باران سنگ صورت او را ملول كرد

از هر طرف كه سنگ زدندش قبول كرد

الله اكبر! آه! كه آبش نداده اند

يك جرعه هم به طفل ربابش نداده اند

الله اكبر! آه! كه نيت نموده اند

در قتلگاه چيست كه قسمت نموده اند؟

يا ايها الصلاة نمازش شكست واي!

صد بار شمر بر سر سينه نشست واي!

يا ايها الصلاة ركوع عمود چيست؟

در جمع خيمه غارت بود و نبود چيست؟

يا ايها الصلاة شب اول است اين

تازه شروع يك كمي از مقتل است اين

يا ايها الصلاة بگو عازمم كنند

امشب دوباره گريه كن مسلمم كنند

رحمن نوازني

ديدم به خواب، آن آشنا دارد مي آيد                           ديدم كه بر دردم دوا دارد مي آيد

 ديدم كه با شال عزا و چشم گريان                              مولايمان صاحب عزا دارد مي آيد

 تو باني اين روضه اي درياب ما را                                   آغوش خود بگشا گدا دارد مي آيد

امشب نمي دانم چه سريّ هست كاينجا                      بوي شهيدان خدا دارد مي آيد

 در اين دهه خط مقدم هيئتِ ماست                              از جبهه بوي كربلا دارد مي آيد

 اينجا صداي گريه و عطر و مناجات                              از سنگر رزمنده ها دارد مي آيد

 آقا سوالي داشتم، از سمت گودال                                   آواي وا اُمّا چرا دارد مي آيد

 آقا بگو جدّت مراقب باشد آخر                                     يك خنجر تيز از قفا دارد مي آيد

 آتش به جان خيمه ها افتاده از درد                              پايان تلخ ماجرا دارد مي آيد

 همراه با آن قافله با دست بسته                               يك خانم چادر سيا دارد مي آيد

عباس احمدي